Goed voetbal beloond met gelijkspel

De kop is eraf. De hele week dreigde de start van de tweede helft van het seizoen in het water, of beter de natte sneeuw, te vallen. Maar uiteindelijk werd het een strak blauwe lucht en een perfecte dag voor een voetbalwedstrijd. Het veld was wel wat hard en de afgelopen week was duidelijk het meeste gras er vanaf getrained, maar verder was het een prima veld om het vervolg van de competitie af te trappen.

Een half uur van tevoren zaten we in de kleedkamer om ons voor te bereiden op de wedstrijd. Dat ging met het nodige kabaal gepaard. Het blijft namelijk leuk om in de kleedkamer flink wat herrie te maken. Uiteindelijk was toch iedereen stil en zaten de schoenen aan de juiste voeten, zodat we de opstelling en de tactiek door konden nemen. En daarna zijn we gauw gaan inspelen.

Ondanks dat we, voor ons doen, laat moesten spelen, de wedstrijd begon pas om 11.30, waren we toch nog niet allemaal wakker. We trapten in een oude valkuil door de aftrap met twee man te nemen waardoor de tegenpartij vol gas door het midden kwam en de bal afpakte en meteen raak schoot. Nog binnen de eerste minuut stonden we al 1-0 achter. En tot overmaat van ramp werd het binnen het eerste kwart ook nog 2-0. Gelukkig werd de rug gerecht en haalden we met 2-0 de rust. Dat kwam vooral omdat we ons toen aan de afspraken gingen houden: bij balbezit met zijn allen aanvallen, maar veel belangrijker: bij balverlies samen verdedigen en het liefst op de helft van de tegenpartij.

Tijdens de rust hebben we onszelf opgepept om te voorkomen dat we onze traditionele dip in het derde kwart zouden hebben. Direct bij de aftrap zaten we er scherp boven op. En toen viel alles op zijn plaats. De druk werd steeds groter op de goal van Vredenburch, maar vooralsnog troffen de schoten nog geen doel. Het geduld werd beloond en Demi scoorde een verdiende tegentreffer, 2-1. Ondanks het echt goede spel, en het goede keep- en verdedigingswerk konden we de 3-1 niet voorkomen. Maar Noah bracht de achterstand verdiend terug naar 3-2, met een goed geplaatst schot.

En toen begon de jacht op de gelijkmaker. In de laatste 8 minuten werd echt alles op alles gezet. Hoewel Ben, eigenlijk vond dat we er meteen 2 moesten maken. Het ene na het andere schot werd op de goal van Vredenburch afgevuurd. Ook verdedigend stond het als een huis. Zelfs 4 corners van Vredenburch op rij werden gekeerd. Nick pakte ze mooi van de lijn. De beloning kwam in de laatste minuut, toen de bal op de slof van Quinty terecht kwam. Zonder aarzelen schoot ze de bal snoeihard in de goal, keurig vlak langs de paal. En daarmee haalde ze het verdiende 3-3 gelijkspel binnen! Gefeliciteerd met het punt toppers! Het was een topwedstrijd met een verdiende uitslag!

Voor de vorm werden daarna de penalty’s er nog in gerost, maar daarna gingen we in polonaise terug naar de kleedkamer!

De trainer.