Semper Altius 1 - Haagse Hout 1

Halverwege de 1e helft zet Mick van Oorschot Semper Altius naast Haagse Hout (1-1)

Gelijk na rust kopt Kees van Straaten Semper Altius op een 2-1 voorsprong

In de 50e minuut wordt het ook nog 3-1 door een strafschop van Kees van Straaten.

In vroeger tijden hoorde de ploeg uit Mariahoeve tot de horror tegenstanders, waarvan we zelden konden winnen. Zo verloren we in het laatste seizoen, waarin we kampioen werden (2011 -2012), zowel thuis als uit. Dit seizoen is het anders gelopen: uit een 5-3 overwinning en nu ook thuis een (onnodig krappe) winst. Was de uitwedstrijd met drie rode kaarten,  twee penalties en talloze overtredingen tamelijk tumultueus, thuis was het zaterdag wel stevig, maar mede dankzij een goede scheidsrechter over het geheel een sportieve strijd. 

We begonnen goed: al na een paar minuten brak Kees van der Straaten snel door, maar zijn schot ging net naast. Tegen de verhouding namen onze gasten na ruim een kwartier de leiding, nadat de spits ons centrum op snelheid passeerde. In de 33^eminuut volgde de terechte gelijkmaker: een knappe actie van Mick van Oorschot die de bal met zijn brede borst opving en de HH-keeper met zijn schot van korte afstand kansloos liet. Met 1-1 brak de rust aan en kon de wedstrijd nog alle kanten op.

Na de thee waren er nog geen twee minuten verstreken, toen een corner van Brahim door Kees hard werd ingekopt. Nog waren we niet verzadigd, want in de 50^eminuut kon Brahim vanaf links doorbreken, waarna hij de bal voor de voeten van Justin Wenkenbach legde. Die kwam niet tot een schot, want een verdediger bracht hem ten val. De toegekende strafschop werd door Kees hard ingeschoten en zo stond het in korte tijd 3-1. Dat het geen 4-1 werd, was een groot wonder: een tot vier keer toe van dichtbij ingeschoten bal werd tenslotte toch weggewerkt. Zeker een deel van het eerste ging daarna duidelijk zichtbaar uit van het idee dat we al binnen waren en dat de zaken verder laconiek en meermalen slordig konden worden aangepakt. Deze houding had echter een tweede tegentreffer tot gevolg, want  met een fraai afstandsschot in de bovenhoek liet één van de spitsen keeper Danny kansloos. Omdat er nog een klein half uur  te spelen was, roken de bezoekers alsnog kansen op 3-3 en was het voor de supporters billen knijpen.  Het bleef echter 3-2 , zoals al opgemerkt onnodig krap, maar wel weer een waarschuwing tegen een te zelfverzekerde houding bij slechts twee doelpunten voorsprong.

Deze keer misten we door blessures Jordy Linnenbank (doorstart aanstaande), Jasper Spruijt en Wouter Dijkgraaf (zijn liesblessure ziet er volgens hem niet zo goed uit). Tot slot: we zitten met zeven punten uit drie wedstrijden in de tweede periode in de flow naar boven.  In enkele weken klommen we van de tiende naar de zesde plaats. Met nog negen wedstrijden voor de boeg is er zeker nog alle kans om in het linkerrijtje te eindigen, maar daarbij zijn minder blessures en kaarten en ook meer concentratie, ook bij enkele goals voorsprong, nodig.

De kantanalist Jan den Draak