De laatste loodjes tellen het zwaarst.

Inmiddels zijn we in de eindfase aangekomen van de competitie en we doen nog steeds goed bovenin mee. Met nog 3 wedstrijden te gaan (en een gestaakte wedstrijd die nog niet in de stand is verwerkt) hebben we een paar wedstrijden minder gespeeld dan onze concurrenten. We hebben weliswaar minder verliespunten dan de ploegen boven ons maar voor dat gegeven alleen, kopen we niks. Er moest gewonnen worden en vandaag stond Concordia op de stoep. Wie een logisch 1tje in de toto invulde, kwam toch even bedrogen uit want het ging verre van vanzelf. Voetballend waren wij de bovenliggende partij maar het lukte ons niet om dat in de score te laten blijken. Een handjevol kleine en grote kansen was in de eerste helft nog even niet aan onze voorwaartsen besteed. Na de inmiddels bekende viervoudige twintigminutenwissel mochten vier anderen proberen de Concordiaanse knoop te ontwarren. Een paar minuten voor rust was het Sem die op randje buitenspel vanaf rechts werd weggestoken en slim voor zijn verdedigers langs kruiste. Vlak voor de goal speelde hij af naar Jayden maar via een verdedigend been kreeg hij de bal terug en maakte toch maar zelf de eerste goal van de wedstrijd. Na de rust eenzelfde spelbeeld. Semper dat weliswaar beter was maar een Concordia dat weigerde om zich zonder slag of stoot te capituleren. Na wat kleine mogelijkheden was het een bal van achteruit achter de defensie, waar Sem het snelst op reageerde. Net als in de eerste helft sneed hij onderweg naar het goal slim voor zijn verdediger langs die dit keer zijn been uitstak en de onvermijdelijke penalty tegen kreeg. Allen no-scopete de bal niet zuiver maar gelukkig wel hard genoeg langs de keeper. 2-0. Comfortabel. Geen gekke dingen doen en die wedstrijd gewoon uitspelen zou je denken. Helaas bleek vrij snel dat we gewoonweg niet goed genoeg zijn om in deze klasse welke tegenstander dan ook te kunnen onderschatten. Uit een corner volleerde een speler van Concordia de bal over Xander in de goal en nog geen minuut later werd er een bal vanaf rechts voorgetrokken en keurig binnengeschoten. 2-2. Gelukkig voor ons pakten we het hierna weer goed en geconcentreerd  op en speelden we onszelf soms met leuke combinaties naar kansrijke positie voor het vijandelijke goal. Een kwartiertje voor tijd verlengde Sem op randje zestien de bal op Jan die orde op zaken stelde. 3-2. Deze voorsprong zouden we niet meer uit handen geven. Kersje op de taart kwam vlak voor het einde toen Allen zich aan de zijlijn magnifiek ontdeed van zijn directe tegenstander, die volgens mij nu nog niet weet waar de bal is, en in kansrijke positie de bal gunde aan de in nog kansrijker positie staande Sem. De 4-2, de einduitslag en de drie punten waren hiermee een feit. Al met al waren we vandaag beter maar kwam de overwinning zeker niet makkelijk tot stand. Hoewel we zeer zeker niet onze beste wedstrijd afleverden van dit seizoen, was het toch gewoon weer ruim voldoende. Leuk voor Sem dat zijn nooit aflatende inzet voor het team vandaag ook eens persoonlijk werd beloond met doelpunten en assists.   Volgende week een hele zware. SVC’08 uit.