Zingen in de regen...

Yannick rustig aan de bal.

Jacco in de achtervolging.

Jacco komt net te laat, links Ryan.

Jacco in duel.

Ondanks de vele regen in de uren voorafgaand aan de wedstrijd ging het gelukkig door bij Den Hoorn want nog een keer niet spelen na de domper van vorige week was echt een hele grote teleurstelling geweest. Tijdens de warming-up begon het weer te miezeren en werden onze spelers langzaam wakker maar het was Den Hoorn wat de score opende. Al snel daarna ging het weer echt regenen, maar op de wedstrijd had dat geen invloed, al werd het veld wel steeds zwaarder en moeilijker te bespelen. Er werd bij Semper prima positiespel gespeeld en een paar keer tikten we de bal van achteruit tot bij een van de spitsen. Al ging het ook wel eens mis in de opbouw, maar dan hadden we Robin die ons redde. Halverwege de eerste helft kopte Xando raak uit een corner van Jesper en na een goeie actie van Joshua tikte Xando met zijn punt ook de 1-2 binnen. De voorsprong bij rust was overigens niet helemaal verdiend, want Robin redde ons bij elkaar wel een keer of vijf. Aan de andere kant was ook bij ons niet elk schot op doel raak. Een leuke eerste helft dus met veel kansen voor beide doelen.
Nadat we uit de kleedkamer kwamen bleek het regenen overgegaan te zijn in gieten. Op veld 4 was geen enkele beschutting en geen dug-out dus niet alleen de spelers werden nat… Vrijwel vanaf de aftrap scoorde Xando zijn derde, een rebound na een schot van Kleifran. Den Hoorn was aangeslagen maar slap verdedigen (ballet is echt een andere sport) leidde tot de 3-2 en daarna kreeg Den Hoorn het idee dat er wat te halen viel. We kwamen best onder druk te staan en kwamen er voetballend niet meer zo goed uit. Bovendien waren er bij ons meer spelers die dachten dat ze op ballet zaten. En met een beetje dom omhoog springen heeft nog nooit een voetballer een duel gewonnen. Den Hoorn kreeg de gelijkmaker echter niet tussen de palen en opnieuw had Robin hier een paar keer een groot aandeel in. Toen Kleifran van dichtbij de 2-4 maakte en kort daarna Timo ook nog scoorde was de wedstrijd beslist. Dachten we. Maar een keihard afstandsschot in de uiterste hoek zorgde voor 3-5 en nog een paar hectische minuten. In de stand veranderde echter niets meer en dus was de blijdschap groot na het laatste fluitsignaal van de prima scheidsrechter. Spelers, trainers en supporters waren nat tot op hun ondergoed, maar bij iedereen zag ik een hele grote glimlach op het gezicht.