Semper Altius JO9-1 - VCS F2

Vandaag de eerste thuiswedstrijd tegen VCS. Alles was zoals het hoort te zijn. Zonnetje, een prachtig vochtig grasveld en 9 jongens die niet konden wachten om de wei in te gaan. Alhoewel, onze What’s app verslaafde moeders wekten me al om 7 uur. Mariska, Leonie en Manon stonden alweer digitaal te stuiteren. Wat wil je ook na de galavoorstelling van vorige week.

Direct na het fluitsignaal, van de overigens bijzonder sterk fluitende scheids met enorme uitstraling, was duidelijk wie de baas was op het veld. De stoere mannen van de F1. Hoewel het spel iets rommeliger was dan vorige week was het binnen een mum van tijd 1-0. Een goede goal van Daniël met zijn rechter.  Snel daarna vuurde hij nog een keer zijn kanon af en hoppa: 2-0. De corners van Leandro zijn Eredivisie-waardig: inswingers hoog voor de pot. Best lastig nog om in te koppen, maar Brandon friemelde hem in het goal. Of was het toch via een speler van VCS na een slim duwtje? ;-) Was VCS dan zo slecht? Nee, helemaal niet. Ze hadden een paar leuke, kleine spelers. Ze verdedigden vol overgave en wierpen zich als leeuwen voor de bal. Zoals bij een hard schot van Leandro, waarbij de arme jongen van VCS even geen lucht meer kon krijgen. Onze verdediging stond ook weer als een huis. Chris, Damian en Colin hebben nauwelijks een kans weggegeven. Dat geeft hen zelfs de kans om af en toe naar voren te gaan. Heerlijk, zo’n inschuivende Damian die het middenveld komt helpen. Of Chris die als stormram goed zijn momenten pakt. Blijf dat ook doen jongens: je momenten pakken. We moeten altijd weer op tijd terug zijn, anders ligt de bal in ons eigen netje. Colin kreeg vorige week veel complimenten voor zijn spel. Hij had tijdens deze wedstrijd die veer pas uit zijn kont gehaald en liep ermee in zijn handen te voetballen. Ik vroeg hem: “Wat heb jij nou in je handen?” Hij: “Gewoon, een veer.”. Tuurlijk, normaalste zaak van de wereld, domme vraag ook van mij… Leandro schoot even later bijna het net uit het goal: 4-0. Brandon maakte er ook nog 5-0 van in de eerste helft.

Na de rust stokte onze doelpuntenmachine even, maar eigenlijk vond ik dat we beter speelden. Wat rustiger en wat meer vanuit onze eigen positie. We kregen goede kansen, maar hadden een beetje pech. Chris kreeg een goede kans en was van plan een gat in het net te schieten. In zijn enthousiasme miste hij helaas net de bal. Geeft niks Chris, je speelde foutloos! De 6-0 was een aanval uit het boekje. De keeper kwam op Brandon af en die legde vakkundig breed op Milan. Een beetje spits staat altijd op de juiste plek, dus Milan ook: doelpunt! Even later weer zo’n schitterende aanval. Nu een balletje breed van Milan op Leandro, maar helaas net geen goal. Even later liet hij zien hoe hij dat doet: 7-0 dus. De 8-0 kwam uit een mooie aanval over rechts, waarna de bal goed naar Brandon werd gepasst. Die bedacht zich geen moment en haalde uit met links: goal! Voor de toeschouwers is dit voetbal echt genieten. Dominique komt onterecht nog niet in dit verslag voor. Hij valt niet op, maar is de smeerolie in dit team. Verovert ballen, speelt snel over, ziet waar de ruimte ligt. Een onmisbare speler in dit team, klasse! Tot slot nog de complimenten aan onze keeper Mart. Hij kreeg weinig ballen, maar de ballen die hij kreeg pakte hij fantastisch. Tijdens de penalties liet Mart ook nog even zien hoe goed hij kan keepen. Gewoon languit naar de hoek of klemvast. Zelfs daar hield hij de nul! Stekelenburg, kijk uit. Mart komt er aan!

Wouter Stikkelman