Erasmus F1 - Semper Altius JO9-1

Ongeslagen en met 17 goals na 2 wedstrijden gingen we vol vertrouwen richting Erasmus. Niemand kan de F1 wat maken! Of toch wel?

We begonnen slordig. Toch kregen we wel kansen. Colin pakte de bal af, stootte door en schoot, maar de keeper van Erasmus pakte de bal goed. Ook een schot van Leandro pakte hij goed. Dat zou hij vandaag nog vaker doen… Toch waren wij het die als eerste het net wisten te vinden. Een lange bal van Brandon kwam bij Leandro en die legde keurig breed op Milan. Die aarzelende geen moment en schoof de bal met zijn rechter  ‘chocoladebeen’ in het doel. Dat brak de ban, want binnen no time scoorden we weer. Brandon schoot de bal met zijn ‘gouden linker’ met een boog in de lange hoek:0- 2. Vlak daarna scoorden we een wereldgoal. Daniël passeerde op rechts zijn mannetje met een mooie beweging en gaf de bal voor op Milan. Die deed wat Leandro eerder deed: breed leggen en zijn maat laten scoren. Schitterend jongens: 0-3! Ik dacht: “Het begint te lopen en dat wordt 10-0.”. Ik was niet de enige die er te makkelijk over dacht… Ons spel was nog steeds wat slordiger dan we tot nu toe gewend (of eigenlijk verwend) waren. Erasmus kreeg kansen en veel corners. Maar Mart stond weer goed te keepen en begint zelfs zijn verdedigers al te coachen. Geweldig om te zien. Een geweldige sliding van Dominic voorkwam dat Erasmus alleen op Mart kon lopen. Even later was het toch 1-3 na een erg hard schot. Daarna lieten we ons verleiden allemaal door elkaar te lopen, balverlies en boem: 2-3. Ineens was het weer spannend. Gelukkig scoorden wij op het juiste moment. Damian veroverde de bal en schoot van afstand mooi de 2-4 binnen. Vlak daarna was het Erasmus die weer voor spanning zorgde: 3-4. Gelukkig was het toen rust en kon de F1 (en vooral de ouders) even op adem komen.

Chris liet zien wat vechten voor de bal en doorzetten is. Hij worstelde zich langs zijn tegenstanders en scoorde bijna. Hij beleefde dat op zijn Italiaans: vol drama en met handgebaren. Iets wat we normaal fantastisch kunnen, ging vandaag voor de 2e keer mis: verdedigen en dus 4-4. Toen kwam er een spannende fase. Als het dan niet helemaal gaat zoals je wilt, dan tenminste wel je best doen en met elkaar knokken voor iedere bal. En dat deden we met zijn allen. Goed verdedigen van Brandon tegen meerdere Erasmussen voorkwam erger. Dominic kopte een hoge bal weg met gevaar voor eigen leven. Degene die als eerste zou scoren, zou deze wedstrijd gaan winnen. Gelukkig waren wij dat. De ouders (lees: moeders…) waren inmiddels al schor van het aanmoedigen en niet voor niets dus. Het was Daniël die de bevrijdende 4-5 maakte na een ouderwetse scrimmage. Daarna volgde een overwicht van ons met schoten van Damian, Dominic, Leandro en Colin. De beslissende 4-6 was van Leandro die koel afrondde. Daarna zorgde Brandon voor het toetje. Deze ‘man of the match’ veroverde knap de bal en vuurde met zijn linker. De bal vloog schitterend hoog in het goal en bepaalde de eindstand op 4-7. Top zeg, met een volle tas met drie punten weer terug naar Rijswijk. Ondanks dat we niet onze beste wedstrijd speelden, hebben we dik verdiend gewonnen. Vooral op mentaliteit. Ik denk dat het alleen maar goed is om ook eens zo’n wedstrijd te spelen. Als je die ook wint, dan wordt je kampioen. Nou ja, we zullen zien, maar we zijn echt goed bezig. Misschien haalt die trainer de kerst toch wel… Volgende week de echte testcase tegen de kraaien: HBS. Komt dat zien mensen!

Wouter Stikkelman