Quick Boys 6 - Semper Altius 3

Bij het invullen der KNVB formaliteiten kon een speler van Quick niets anders concluderen dan met stomme verbazing,na bestudering van het formulier opmerken dat ze “ tegen een afvaardiging van een verzorgingshuis” aan moesten treden. Meewarig het hoofd schuddend verliet hij de bestuurskamer.

“Laat maar gaan joh” vertrouwde de andere aanwezige mij toe, “ hij is niet op de hoogte van de eerder gepeelde potjes voetbal tegen jullie , want makkelijk hebben ze het nog nooit gehad. En ook op deze zaterdag kwam dat weer eens uit.

We zouden om twaalf uur starten en om even aan te geven hoe we begonnen, Blokdijk liep om vijf voor twaalf nog vrolijk te paraderen door het kleedlokaal, alleen gehuld in Bjorn Borg die niet om te snavelen was, in beide handen tape voor een heel elftal en met een “ rustig aan leidertje, het komt allemaal goed” hees hij zich in het wedstrijd tenue en hulde zich van enkel tot adamsappel in de tape.

Potje voetbal dan, al na een minuut sneden wij door de verdediging der Katwijkers maar de man met een heus neusje voor doelpunten had helaas zijn skischoenen nog aan zodat kans een van de vele aan het eerde vernoemde neusje voorbij ging  .Volgende twintig minuten werden wij volledig voor plasser gezet door de tegenstander en zij balden of wij niet bestonden en met goed voetbal stoomden ze op naar een veilige 2-0 voorsprong.

Dus gingen die van ons op zoek naar een ander wapen om de tegenstander iet wat te gaan ontregelen. Dus begonnen wij met dat geen waar het derde nooit op hoeft te trainen maar beheerst als geen ander, wij begonnen te zeiken en te zuigen tegen de man met de vlag. Daar waar je in het veld een tegenstander met goed voetbal uit een wedstrijd kunt spelen lulden ze de vlaggert helemaal van zijn stokje en de goede ziel zal geen leuke middag hebben gehad.

De zeer goed leidende scheidsrechter nam hem even apart om hem in zijn oren te fluisteren hoe hier mee om te gaan. Langzamerhand kregen wij ook voetballend het weer wat beter in de hand en wij kwamen gedegen terug tot 2-2 waarbij nummer twee van Blokkie er weer een was waar ze nu nog over lullen in katwijk. Het keepertje van Katwijk stond rond de elfmeter en Blok jaste hem er vanaf de circel als een streep in.

Al met al een wedstrijd waar alles in zat, goed voetbal van twee kanten, strijd maar ook emotie en de einduitslag was mijns inziens terecht al hadden wij in de tweede helft zeker kansen op meer maar het benutten van kansen is iets dat dit seizoen aan de fossielen van het derde niet besteed is